بررسی مهار بیان ژن رپرسور گاماگلوبین با روش RNAi در رده سلولی اریتروئیدی 562 K با هدف ژن درمانی بتاتالاسمی

سابقه و هدف: بتاتالاسمی از بیماریهای ژنتیکی است که سبب کم‌خونی حاد در افراد مبتلا می‌شود. یکی از روشهای درمان بتاتالاسمی، القای ژن گاماگلوبین جنینی است. کمپلکس پروتئینی DRED از رپرسورهای گاماگلوبین است که از دو زیر واحد متصل شونده به DNA، به نام 2 TRو 4TR تشکیل شده است. یک روش جالب جهت افزایش بیان گاماگلوبین، مهار بیان 4TR توسط مولکول‌های siRNA می‌باشد. هدف از این تحقیق، راه‌اندازی سیستم RNAi به منظور مهار بیان ژن 4TR سلول‌های اریتروئیدی 562K و بررسی میزان بیان گاماگلوبین می‌باشد. مواد و روشها: از لیپید2000 lipofectamineTM جهت ترانسفکشن و از پلاسمید گزارشگر pSV-β-Galactosidase جهت بررسی راندمان استفاده شد. بعد از ترانسفکشن siRNA 4TR، میزان بیان ژن 4TR و گاماگلوبین با روش Real-time PCR در سلول‌های 562K تعیین شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد با ترکیب 2000 LipofectamineTM،40% از سلول‌های 562K ترانسفکت شدند. بیان 4TR توسط siRNA 4TR حدود 44% کاهش داشت اگرچه القای ژن گاماگلوبین 18/1 برابر بود. نتیجه‌گیری: گرچه بیان 4TR تا 44% مهار شد ولی القای قابل ملاحظه ژن گاماگلوبین مشاهده نشد. برای عدم القای گاماگلوبین دو مورد قابل بحث است. اول اینکه میزان ترانسفکشن در سلول‌های 562K ، مهار بیان ژن 4TR را محدود می‌سازد. دوم اینکه شاید مهار 4TR و 2TR بطور همزمان در سلول 562K سبب القای گاماگلوبین شود. در مجموع با سیستم RNAi در سلول 562K، مهار ژن 4TR رخ داد ولی مهار بیان این ژن با روش RNAi به تنهایی نمی‌تواند سبب القای ژن گاماگلوبین شده و در ژن درمانی استفاده شود.